วันเเม่

             แม่เป็นผู้ให้ชีวิตลูก เป็นผู้คอยอุ้มชูดูแลลูกมานับจากวันที่อยู่ในท้องกระทั่งลืมตาออกมาดูโลก แม่คอยเฝ้าระวังดูแลเรามิให้แม้แต่ห่างกาย เพราะท่านคอยห่วงใยลูกอยู่เสมอ พระคุณของแม่นั้นเป็นบุญคุณอันยิ่งใหญ่ของลูกทุกๆคน เพราะท่านคอยเลี้ยงดู สั่งสอน อบรมบ่มนิสัย และทำงานหนักเพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูลูกให้อยู่สุขสบาย เพราะเลือดเนื้อเชื้อไขอันเป็นที่รักของแม่ดั่งดวงใจ

             แม่ คือผู้สร้าง คำว่าแม่คือผู้สร้างนั้นหมายถึง แม่สร้างชีวิตให้เรา สร้างความสุขความสบาย ความสนุกสนานเพลิดเพลิน และทุกๆอย่างที่ท่านจะหาให้ลูกได้ แม้กระทั่งชีวิตของท่านเอง ท่านก็มิเคยเคยแม้แต่จะเสียดายท่านยอมสละเพื่อลูกได้ นับเป็นความโชคดีของเราที่มีผู้สร้างที่ชื่อว่า”แม่”ซึ่งมีพระคุณอันใหญ่หลวงจนหาสิ่งใดจะเปรียบได้

           แม่ คือผู้อุทิศตน ในที่นี้หมายถึงแม่เป็นผู้เสียสละเพื่อลูก ยอมอดเพื่อให้ลูกอิ่ม ยอมแม้กระทั่งที่จะต้องเจอความเจ็บปวดรวดร้าว เพื่อความปลอดภัยของลูก  แม่เป็นดั่งผู้อุทิศตน ที่ยอมเสียสละทุกอย่างในชีวิตของท่านเพื่อลูกที่จะให้ลูกเป็นคนดี มีเกียรติมีศักดิ์ศรีในสังคม และท่านยังคอยอบรมสั่งสอนให้เราเป็นผู้กล้าหาญ รู้จักเสียสละส่วนตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม เมื่อแม่ยอมอุทิศตนเพื่อเราแล้ว เราในฐานะลูกควรจะทำดีเพื่อท่านบ้าง โดยเริ่มจากการตั้งใจเรียน อย่าทำให้ท่านผิดหวังหรือมีน้ำตา เพราะการกระทำของเรา หากจงตั้งใจทำหน้าที่ของเราให้ดี และหมั่นทำแต่ความดีเพื่อท่าน ท่านจะได้มีความสุขทั้งกายและใจไม่มีใครในโลกนี้ที่จะคิดและหวังดีเท่าแม่ของเราอีกแล้ว ก่อนที่เราตัดสินใจกระทำอะไร เราควรจะนึกถึงพระคุณของแม่เสียก่อน เพราะท่านเลี้ยงดูเราตั้งแต่แบเบาะ จนเติบใหญ่ เพื่อหวังให้ลูกเป็นคนดี มีจริยธรรม และมีความซื่อสัตย์ ฉะนั้น เราในฐานะลูก ควรที่จะรักและดูแลเอาใจใส่ท่าน เป็นคนดีเพื่อท่าน และรักแม่ให้มากๆ ทำให้ท่านมีความสุขตลอดไป

คํากลอนวันแม่

มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น "รัก" บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย "กราบแม่" พร้อมน้อมบูชา

ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ "อนันต์"
จึงตั้งมั่น "กตัญญุตา" ตลอดไป

หนึ่งคำ "รัก" ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า... "รักที่หนึ่ง" ของหัวใจ
มิใช่ใคร "ลูก รัก แม่" แน่นิรันดร์